Language of the World

As a foreign exchange student from the United States to Belgium for the 2000-2001 school year, my experience thus far has been an incredibly memorable one. The things I have been able to see, the people I have been able to meet, the places I have been able to visit, have all given me a new perspective on how I view culture, the world, and even myself. One of the most influential and interesting experiences I have had has been participating in the Gents Madrigaalkoor since September, when I was so warmly welcomed to become a member for the year.

Participating in this choir has been a wonderful learning experience, exposing me not only to new music and composers, but also to a new perspective of music and the roles it plays in culture. My personal previous music experience involves ten years of private piano lessons, five years of singing in various school choirs in my hometown of Whitefish Bay (Milwaukee), Wisconsin, and participation in the choir at my church for several years. Comparing and contrasting choir programs in the United States and Belgium based on my experience is quite difficult, however, since naturally they vary greatly from school to school in my country and from place to place in Belgium. Therefore, any comparisons I make are based solely on the choirs I have been a part of, for I do not wish to make any generalizations about choirs everywhere in these two countries.

What I believe to be the biggest difference between my school choir at home and the Gents Madrigaalkoor is the range of ages and experience. Of course, at my school, the choirs are only made up of high school students (between the ages of 14 and 18), which consequently reflects a more limited range of musical experience. Therefore, this puts a lot of responsibility on the choir director to teach vocal technique along with helping the students to prepare a repertoire for upcoming concerts. Much more time is spent on learning the notes of a piece of music before we begin to concentrate on style and expression. In the choir here, the members are mostly adults, thus presenting the opportunity for a more experienced group of musicians, and the director is able to spend more time on perfecting a piece of music without having to focus so much on the techniques of singing itself, especially sight-reading notes.

A similarity between these choirs, in contrast, can be found in the type of music that is sung. In each of my separate experiences I have been exposed to many different genres of music, from countries all around the world. However, singing a foreign piece in its native language presents very different situations in each choir, which I also see as a reflection of a difference in culture between the US and Belgium, one that does not only apply to music. If you travel to the US, you will find that most people do not speak a second language. It is true that many students have taken courses in a foreign language, usually either French, Spanish, or German, but the level of fluency achieved is normally not very high. This is quite the opposite of what I encountered in Belgium, where almost everyone is able to speak (and speak well) three, sometimes even four or five languages. To me, this is absolutely incredible, something I wish would also come to the US, but unfortunately, most Americans depend on the people in other countries to be able to speak English. This cultural difference leads then to a difference in learning music in a foreign language in the US and Belgium. At my high school, after receiving a foreign piece, we spend the first rehearsal simply going through the pronunciation and meanings of the words, something that presents quite a challenge for us mono-lingual Americans. However, what astounded me when I joined the choir here was how everyone could be given a new piece of music in a foreign language and sing it the first time through with only a few minor pronunciation mistakes, if any at all. Of course, this was not the case for a language like Hungarian or Czech, but almost no time has to be spent on the phonetics for a song in German, French, English, Spanish, Italian, or Latin.

Yet, no matter what language a piece of music is sung in, no matter what country the choir comes from, there is one thing that always remains the same: music is a universal language understood everywhere on Earth, and the love for music can be translated and transmitted through every note, every beat of every measure. The beat of a chorus is the beat of our hearts, for music is something that unites us all, wherever we come from and whatever our mother tongue. It is a form of expression everyone can experience; it is the Language of the World.

Muziek, een wereldtaal

Mijn verblijf in België gedurende het schooljaar 2000-2001 is voor mij, een uitwisselingsstudente uit de Verenigde Staten, tot hier toe een onvergetelijke belevenis geweest. Ik heb zoveel dingen kunnen meemaken, zoveel mensen ontmoet, zoveel plaatsen bezocht dat ik de cultuur, de wereld en zelfs mijzelf in een nieuw perspectief zie. Een van de meest bepalende en interessantste ervaringen is dat ik sinds september deel mag uitmaken van het Gents Madrigaalkoor, waar ik zo warm onthaald werd als lid-voor-één-jaar.

In dit koor heb ik veel geleerd: ik maakte niet alleen kennis met nieuwe muziek en componisten, maar leerde de muziek ook in een ander perspectief zien en zag welke rol zij in de cultuur speelt. Zelf kreeg ik tien jaar privé pianoles; ik zong vijf jaar in diverse schoolkoren in mijn woonplaats Whitefish Bay (Milwaukee) en zeven jaar in mijn parochiekoor. Het is heel moeilijk om koorprogramma's in de Verenigde Staten en in België te vergelijken, want in mijn land verschillen zij natuurlijk van school tot school en in België van plaats tot plaats. De vergelijkingen die ik maak zijn dus louter gebaseerd op de koren waarin ik gezongen heb, want ik wil helemaal niet generaliseren naar andere koren toe in deze beide landen.

Het grootste verschil tussen mijn schoolkoor thuis en het Gents Madrigaalkoor betreft de leeftijd en de ervaring. Natuurlijk bestaat mijn schoolkoor uitsluitend uit leerlingen (tussen 14 en 18) die bijgevolg een beperktere muzikale ervaring hebben. Het is dan ook de taak van de koordirigent de studenten stemtechniek bij te brengen en hen te helpen bij het opbouwen van een repertoire voor de concerten. Vooraleer wij aan stijl en expressie van een stuk kunnen beginnen, wordt er veel tijd besteed aan het leren van de noten. In dit koor zijn de meeste zangers volwassenen met meer muzikale ervaring, wat de dirigent in staat stelt meer tijd te besteden aan de afwerking van een stuk, aangezien hij zijn aandacht niet zozeer moet toespitsen op de techniek van het zingen zelf of het instuderen van de noten.

Beide koren hebben echter ook iets gemeen, namelijk het soort muziek dat gezongen wordt. In elk van de koren waarin ik gezongen heb, maakte ik met allerlei soorten muziek kennis, van alle mogelijke landen. Een vreemd stuk in de oorspronkelijke taal zingen verloopt echter in elk koor totaal anders en weerspiegelt het verschil in cultuur tussen de US en België, dat trouwens niet alleen voor muziek geldt. Wanneer je in de Verenigde Staten rondreist, zul je ervaren dat de meeste mensen geen tweede taal spreken. Veel studenten hebben wel een vreemde taal geleerd, meestal Frans, Spaans of Duits, maar meestal spreken zij die niet erg vlot. In België maakte ik het omgekeerde mee: bijna iedereen kan hier twee, drie of zelfs vier of vijf talen (goed!) spreken. Ik vind dit echt ongelooflijk en ik zou willen dat het in de US ook zo was, maar jammer genoeg rekenen de Amerikanen er meestal op dat buitenlanders Engels spreken. Dit culturele verschil tussen de US en België leidt natuurlijk tot een verschillende aanpak bij het leren van muziek in een vreemde taal. Wanneer wij in mijn schoolkoor aan een nieuw stuk in een vreemde taal begonnen, deden we de eerste repetitie niets anders dan de tekst verklaren en de uitspraak leren, wat voor ons ééntalige Amerikanen een hele opgave is. Ik was dan ook heel verbaasd dat hier in het koor iedereen een nieuw stuk muziek in een vreemde taal van de eerste keer doorzong, zonder of met slechts enkele kleine uitspraakfouten. Dat geldt natuurlijk niet voor Hongaars of Tsjechisch maar bij Duits, Frans, Engels, Spaans, Italiaans of Latijn wordt bijna geen tijd aan de uitspraak besteed.


Maar, in welke taal een stuk muziek ook gezongen wordt, uit welk land een koor ook komt, één ding blijft altijd hetzelfde: muziek is een universele taal die iedereen waar ook ter wereld begrijpt, en liefde voor muziek kan in elke noot, slag of maat vertaald en overgebracht worden. Onze eigen hartslag vormt de hartslag van een koor, want muziek is iets dat ons allemaal bij elkaar brengt, ongeacht onze afkomst of moedertaal. Het is een expressievorm die iedereen kan beleven: het is de wereldtaal, de "Language of the World".