Wisdom should reckon on the unforeseen (E.A. Poe)
(Wijsheid moet op het onvoorziene kunnen rekenen)

Beste

en lieve,

De millenniumwende spookt al door mijn hoofd. Al, of is het nog ? Al, want terwijl ik dit schrijf is de kanteldatum 1/1/1 nog toekomst; nog, want wanneer u het leest is hij al verleden. Nog-al verward allemaal. De Januskop van verleden en toekomst, herinnering en belofte, reconstructie en voorspelling, vergeten-zijn en nog-niet-weten, prenataal en postmortem...
Wat maakt het eigenlijk uit aan welke kant van "nu" we iemand missen, we ons levensproject realiseren, we onze droom uitleven ? Waarom houden we angstvallig vast aan dat lijntje waarop de tijd in één richting verloopt, die éénrichtingsstraat die ons hele leven bepaalt ? Ik heb eens iemand ontmoet die andersom leefde, van ouderdom naar jeugd. Hij zag er onder de 30 uit en keek uit naar het ogenblik waarop hij na zijn sollicitatiegesprek het bedrijf kon verlaten om het einde van zijn studie aan te vatten. Hij hoopte dat enkele jaren geleden de wetenschap genoeg achteruitgang zou gemaakt hebben om aids uit de wereld te schrappen, het ozongat te dichten, de broeikasgassen terug te dringen, de realitysoaps te laten verdwijnen... Hij begreep maar niet waarom wij zo fanatiek achterstevoren naar de toekomst hollen (in zijn gedicht "Wij komen ter wereld" vraagt Jan Hanlo zich hetzelfde af).

Ik weet wel, we geloven tot bewijs van het tegendeel dat we leven in een causaal universum: wat we nu doen kan de toekomst beïnvloeden maar niet het verleden. Daarom kan niemand ons het verleden afnemen - want we zijn het al kwijt.

In dit nummer kijken we uit naar de toekomst en het verleden. Eerst het verleden, onder de vorm van koorreizen (koren is altijd een beetje reizen): geen reisverhalen, wel impressies en bedenkingen bij de relatie koor-reizen. En dan de toekomst, de nabije: een romantische en speelse concertreeks in het voorjaar en een klassieke topper in de herfst, om van de kerstconcerten nog te zwijgen (en dat doen we). We brengen een artikel over de manier waarop koorrepertoire en concertprogrammering tot stand komen en u kan een reflectie lezen over muziek en emotie. Een gevarieerd, gevuld nummer. Daardoor verschuiven het aangekondigde forum-item over stemvorming en Johans bijdrage over repetitietechnieken naar het volgend nummer, dat tegen de zomervakantie aan zal verschijnen. Beloofd. Maar het blijft natuurlijk toekomst. Toekomstmuziek eigenlijk.

© v.z.w. Gents Madrigaalkoor