MaarNormaal nr. 12 artikel 1

 

Nulla amicitia sine musica 
Sine amicitia nulla musica 
(geen vriendschap zonder muziek 
zonder vriendschap geen muziek, 
Johan Duijck)

Beste

en lieve,

 

Beste concertbezoeker,

Hartelijk welkom op het korenfestival Johan Duijck. Schrik niet van de titel MaarNormaal op de voorkant van dit boekje. Dat is de naam van het blad van het Gents Madrigaalkoor, de organisator van dit weekend.

Lieve maarnormaal-lezer,

Dit wordt een beetje een abNormaal nummer van het lijfblad van het Gents Madrigaalkoor - maar dat denken we gauw van elke editie. Deze keer dus eentje met een opgelegd thema, het korenfestival Johan Duijck.

We proberen in dit boekje een beetje meer ziel te leggen dan meestal van een gewoon programmaboek, dat het óók is, wordt verwacht. De ziel van het Gents Madrigaalkoor, een amateurbedrijfje van een zeventigtal volenthousiaste medewerkers, Johan zelf meegerekend.

Het korenfestival is een cadeau voor Johans vijftigste verjaardag. Een cadeau van het koor, ook weer: Johan zelf meegerekend. We rekenen hem mee, niet eens omdat hij dit weekend het hardst zal moeten werken, maar omdat ook het koor hiermee een cadeau krijgt. Dat zit zo. Het koor zet dit weekend een stapje achteruit. Goed, we zingen mee in de St.Nicolas, maar voor de rest zetten we andere troetels van Johan in het licht. Zijn twee professionele koren, zijn piano, zijn leeropdracht, zijn composities. Een klavertjevier dat zich opent rond de figuur Johan Duijck. Het Gents Madrigaalkoor spant zich dit weekend op een andere manier in, een manier die even goed blijk geeft van idealisme, inzet en trouw, waarden die Johan ook na aan het hart liggen. Dit project van het koor moet ook een feest van het koor worden.

In het weekend zal u daarom bij alle activiteiten begeleid worden door koorleden. Zij zijn uw gastheren en -vrouwen. U herkent hen aan het klavertjevier, dat we als gelegenheidslogo kozen. Het klavertjevier, symbool van toeval en geluk, elementen die in het leven van Johan, zoals in uw en mijn leven, hun rol spelen. Maar ook een symbool voor de verschillende levens die we allemaal leiden. Daarvoor hoeven we geen kat, Jekyll of Hyde te zijn, maar Johan is wel een speciaal geval doordat hij een aantal professionele reïncarnaties tegelijk beleeft. Hij moet ergens op een singulier punt zijn gestoten, een zwakke plek in de ruimte-tijd-kromming, waardoor hij op elk gebied dat hij belangrijk vindt, de energie vindt om voluit te gaan en te excelleren. En hij slaagt daarin zonder een workaholic te worden.

De koepel in de Palau de la música Catalana in Barcelona

Want eigenlijk is Johan, het moet maar eens luidop gezegd worden, een luie donder. Niets liever doet hij dan in het Spaanse zonnetje te zitten, met vrienden van een wijntje te genieten, een mopje te debiteren. En in het huishouden is hij ook niets waard, krijg ik te horen van zijn knappe dochters Jana en Emma. Hartelijke gelukwensen, Johan, en op de volgende eenendertig jaar.

  


© v.z.w. Gents Madrigaalkoor