MaarNormaal nr. 11 artikel 7

A Mirror to Saint Nicolas

In 1997 componeerde Johan Duijck een cantate voor gelijkstemmig jeugdkoor en strijkorkest. Deze cantate zou dienen als voorgerecht in een concertprogramma waarvan de Saint-Nicolascantata van Ben­ja­min Britten de hoofdschotel vormt.

In het werk van Britten fungeert een gemengd koor als centrum van de actie. Een gelijkstemmig jeugdkoor kaatst als “gallery choir” (achter het publiek) de muzikale bal over en weer. Johan Duijck koos voor een soort “omgekeerde” Saint Nicolas, waarin de opstelling wordt omgedraaid, met het gelijkstemmig jeugdkoor in de schijnwerpers; het gemengd koor krijgt de meer bescheiden rol. De orkestrale bezetting van beide werken is dezelfde: strijkorkest, piano vierhandig, veel leuk slagwerk. Nog iets over de solo. Bij Britten treedt natuurlijk de alomtegenwoordige tenorsolo aan (Peter Pears als Sint-Nicolaas). Ook bij Duijck is er werk voor een solist(e): tenor of (indien die  zijn krachten wil sparen voor Saint Nicolas) sopraan.

Wat dit concert extra aantrekkelijk maakt is de legende van Sint-Nicolaas, die door Britten beeldrijk wordt geëvoceerd. Geheel volgens de traditie redt de goedheilige man kinderen en zeelui; hij bestrijdt de vrouwen­handel en strooit met mirakels. We voegen er vanavond nog een visuele component bij, met de projectie van bijpassend grafisch commentaar. Kinderen toegelaten!